کد مطلب:253580 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:286
امام هادی در سرای گدایان
روزی كه حضرت هادی علیه السلام وارد شهر سامرا شدند، متوكل در منزلی مخفی شد و امام علیه السلام را به سرای فقرا بردند تا به حضرت توهین شود. امام یك روز در آنجا ماند، سپس متوكل خانه ی جداگانه ای در اختیار امام قرار داد.
شخصی به نام صالح بن سعید می گوید: من خدمت امام رسیدم و عرض كردم: فدایت شوم! در همه ی امور می خواهند نور شما را خاموش كنند و در حق شما كوتاهی می كنند، به گونه ای كه شما را در مكانی نامناسب جای دادند!
حضرت فرمود: ای سعید! چنین نیست كه تو تصور می كنی، هنوز نسبت به ما شناخت پیدا نكرده ای. سپس امام علیه السلام با دست مباركش اشاره ای كرد و ناگاه باغ های خرم و سرسبز و نهرهایی پر از آب را مشاهده كردم. چشمانم حیرت زده شد و بسیار تعجب كردم. آن حضرت فرمود: ای سعید! ما هر جا باشیم، چنین قدرتی را داریم و چنین امكاناتی برای ما فراهم است و در خانه ی گدایان نیستیم. [1] .
[ صفحه 219]
شخصی به نام صالح بن سعید می گوید: من خدمت امام رسیدم و عرض كردم: فدایت شوم! در همه ی امور می خواهند نور شما را خاموش كنند و در حق شما كوتاهی می كنند، به گونه ای كه شما را در مكانی نامناسب جای دادند!
حضرت فرمود: ای سعید! چنین نیست كه تو تصور می كنی، هنوز نسبت به ما شناخت پیدا نكرده ای. سپس امام علیه السلام با دست مباركش اشاره ای كرد و ناگاه باغ های خرم و سرسبز و نهرهایی پر از آب را مشاهده كردم. چشمانم حیرت زده شد و بسیار تعجب كردم. آن حضرت فرمود: ای سعید! ما هر جا باشیم، چنین قدرتی را داریم و چنین امكاناتی برای ما فراهم است و در خانه ی گدایان نیستیم. [1] .
[ صفحه 219]
[1] كشف الغمة، ج 3، ص 243؛ بحار، ج 50، ص 133.